Το πετρελαϊκό παιχνίδι τού Ριάντ: Γιατί το βασίλειο κρατά τις τιμές χαμηλά

Την περασμένη Δευτέρα, ένας Σαουδάραβας στρατηγός και δύο συνοριοφύλακες σκοτώθηκαν σε ανταλλαγή πυροβολισμών κατά μήκος των συνόρων Ιράκ - Σαουδικής Αραβίας από μαχητές που πιστεύεται ότι είναι μέλη τού Ισλαμικού Κράτους τού Ιράκ και της αλ-Σαμ (ISIS). Η επίθεση -η πρώτη κατά της Σαουδικής Αραβίας από την ένταξή της στην υπό αμερικανική ηγεσία συμμαχία ενάντια στο ISIS- ήρθε εν μέσω αβεβαιότητας τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό σχετικά με τα θέματα γύρω από την υγεία τού 90ετούς βασιλιά Αμπντουλάχ, ο οποίος βρίσκεται στο νοσοκομείο παλεύοντας μια πνευμονία, και σχετικά με τις παγκόσμιες τιμές τού πετρελαίου.

Ο βασιλιάς Αμπντουλάχ στην ιδιωτική του κατοικία, στην Τζέντα, τον Ιούνιο του 2014. (Brendan Smialowski / Courtesy Reuters)

Οι τιμές τού πετρελαίου πρόσφατα έπεσαν κάτω από τα 50 δολάρια ανά βαρέλι για πρώτη φορά [1] από τον Μάιο του 2009. Οι παρατηρητές έχουν αποδώσει την πτώση τόσο στην αύξηση της προσφοράς που προκύπτει από την σχιστολιθική επανάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες, όσο και στην μείωση της ζήτησης λόγω της υποτονικής παγκόσμιας ανάπτυξης. Όλα τα μάτια ήταν στραμμένα στο βασίλειο, το οποίο κατέχει περίπου το 73% των αποδεδειγμένων παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου, για να μειώσει την παραγωγή του και να βοηθήσει στην σταθεροποίηση των τιμών. Αλλά το Ριάντ αρνήθηκε να παίξει μπάλα, σπάζοντας την παραδοσιακή προτίμησή του στις υψηλές τιμές, προκειμένου να συνεχίσει την άντληση πετρελαίου.

The Chinese Dream 2015: Which Way Is It Heading?

In November 2012, soon after the conclusion of the 18th National Congress of the Communist Party of China (CPC), President Xi Jinping put forward for the first time the idea of the Chinese Dream. In March 2013, Xi further elaborated on this concept at the closing ceremony of the First Session of the 12th National People's Congress. Xi’s concept of the Chinese Dream is that the Chinese people should enjoy better education, more stable employment, higher incomes, greater degree of social security, better medical and health care, improved housing conditions, a better environment, satisfactory jobs and live better lives. In foreign affairs, Xi has emphasized that the Chinese Dream stands for peace, development, cooperation and mutual benefit for all.

These are all very unexceptional sentiments expressed by any national leader and few can disagree with Xi’s laudable intentions. But what is the position on the ground and how is China faring under Xi Jinping in the achievement of these goals?

Αυξάνεται η ένταση στην ανατολική Ουκρανία

Οι ουκρανικές αρχές κατήγγειλαν σήμερα ότι δύο ομάδες που περιλαμβάνουν συνολικά 700 Ρώσους στρατιώτες, εισήλθαν σήμερα στην Ουκρανία προκειμένου να βοηθήσουν τους φιλορώσους αντάρτες στις ανατολικές περιοχές της χώρας.

«Σήμερα το πρωί δύο ομάδες των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας παραβίασαν τα σύνορα» στις περιοχές που τελούν υπό τον έλεγχο των ανταρτών, υποστήριξε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας εκπρόσωπος τύπου του ουκρανικού στρατού, ο Αντρίι Λισένκο, ο οποίος διευκρίνισε ότι έκαστη ομάδα αριθμεί «από 300 έως 350 στρατιώτες».

Mogherini's mission: Four steps to make EU foreign policy more strategic

At her confirmation hearing, Federica Mogherini, the EU’s new high representative for foreign 

affairs and security policy, said that she wants to make EU foreign policy more ‘strategic’. She 

called for a ‘strategic rethink’ and asked for 100 days to review the External Action Service 

(EEAS), the EU’s diplomatic arm that she now leads. What steps should she take? 




Mogherini heads a service that struggles to live up to expectations.  Four years after the 

creation of the EEAS, European foreign policy remains disjointed, overly technocratic and too 

slow in response to political crises. There have been a few successes, including the 

negotiations between Serbia and Kosovo, the diplomatic détente with Iran and political reform 

in Myanmar. But too often, member-states pursue narrow national agendas while EU 

institutions lack the political clout to push for a common European agenda. The result has been 

a European foreign policy that punches below its weight.